Aswoensdag van de week, de 40 dagen tijd is begonnen. Steeds meer wordt het ook in protestantse kringen gebruikelijk om aandacht te schenken aan Aswoensdag. Een askruisje halen, een oecumenische viering, maar er zijn ook protestantse kerken die een Aswoensdag viering organiseren. Dit jaar zal dat niet of minder gebeuren. Op 1,5 m een askruisje zetten - dat lijkt me een uitdaging.
Tijdens de traditionele tekening van het askruisje wordt door de priester gezegd: Gedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren. Of soms wordt ook een alternatieve tekst gebruikt: Bekeer u en geloof in het Evangelie. As is een teken van menselijke gebrekkigheid, van sterfelijkheid. Zo ermee getekend te worden, het is nogal wat. Het kan je diep raken, het kan confronterend zijn. Maar as is niet alleen een teken van sterfelijkheid. Het is ook een teken van nieuw leven. Het afbranden van de stoppels op de akkers maakt de grond vruchtbaar. As reinigt en geeft kracht tot nieuw leven. In de bijbel is de as ook teken van inkeer en boete, van vasten. Precies waarvoor de tijd voor Pasen, de 40 dagen ook bedoeld zijn: om te vasten, tot inkeer en verstilling te komen, je zo voor te bereiden op Pasen.
Maar het moet niet een en al treurnis worden op aswoensdag, in de 40-dagen tijd. Daaraan herinnert Jezus ons in de bergrede:
En wanneer u vast, toon dan geen droevig gezicht, zoals de huichelaars. Zij vervormen namelijk hun gezicht, zodat zij door de mensen gezien worden als zij vasten. Voorwaard, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben. Maar u, als u vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, zodat het door de mensen niet gezien wordt als u vast, maar door uw Vader, Die in het verborgene is, en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal u in het openbaar vergelden. (Mat 6:16-18)
Aanstaande zondag, 21 februari, staan we stil bij het begin van de 40 dagen tijd. Bart Vijfvinkel en ik gaan gezamenlijk voor. De inleiding en orde van dienst vindt u als bijlage en het is zoals altijd via de Noorderkerk op YouTube te volgen. Volgende week hoort u de dienst op Radio 9.
Namens de Stichting Vrienden van de Grote Kerk Oostzaan wil ik jullie ook van ontwikkelingen van hun activiteit op de hoogte brengen. Een enthousiaste groep is de afgelopen tijd bezig geweest om te brainstormen wat voor activiteiten nog meer zouden kunnen plaats vinden in de Grote Kerk. Dat het gebouw gebruikt wordt voor de Oostzaanse dorpsgemeenschap en dat het behouden blijft voor de kerkelijke gemeente. Hierover heeft al u al veel in Kerkbuurten kunnen lezen.
Omdat de scholen al lang gesloten zijn en het leven van leerlingen en studenten door corona ontregeld is, is er het idee ontstaan om leerplekken voor leerlingen en studenten van het voortgezet en hoger onderwijs in de kerk aan te bieden. Er is ruimte, begeleiding, ondersteuning, een luisterend oor. Een project waardoor de kerk gebruikt wordt, in beeld komt, maar vooral maatschappelijke ondersteuning voor jongeren die toch ook heel hard getroffen zijn door de corona-omstandigheden. Ik persoonlijk vind het mooi, dat de kerk zo een steentje bij kan dragen. Het persbericht kun u hier lezen: https://www.deorkaan.nl/oostzaan-kerk-wordt-school/
Dan heb ik ook nog een andere mededeling. Dat vertel ik in dit filmpje:
Jezus heeft het hier over een vasten, dat zich met name in het verborgene afspeelt, in relatie met God. Het gaat er niet om, dat je aan mensen laat zien hoe zwaar je het toch hebt of hoe vroom je wel niet bent. Dat askruisje is geen teken om aan anderen te laten zien, om aandacht te trekken, maar het is er voor jezelf. Jezus staat hier in de traditie van de talmoed die hypocrisie veroordeelt. Het klinkt wel naar “zij hebben hun loon al gehad”, maar het betekent niets anders, dat die mensen al opgevallen zijn, geprezen of in de aandacht gekomen bij andere mensen. Juist zij die vergeten zijn door mensen, worden door God wel opgemerkt.
Het gaat om de relatie met God die in het verborgene is. Die jou ziet zoals je bent, met al je sterke en zwakke kanten. Die je ziet als je bent: een mens met gebreken, sterfelijk en toch onder het licht van Christus staat, onder het licht van de opstanding. In het geloof komt het kruis niet zonder het licht van de opstanding. Er is en blijft altijd hoop.
In deze nare tijd betekent het askruisje misschien nog meer voor ons. Dood, sterfelijkheid, beperking. Met de neus op de feiten gedrukt dat wij het leven niet in handen hebben. Maar ook de hoop op opstanding, op betere tijden, op echte verandering. Die hoop is het, die ons leven moet kleuren. Onze houding naar elkaar moet vormen. Onze relatie met God voedt. God tekent ons met as. Ja we zijn sterfelijk, hebben gebreken, zijn kwetsbaar. Maar we zijn ook beelddragers van God, van ware menselijkheid, zijn gezegend en verbonden door de goddelijke adem met God, met andere mensen, met alles wat is.
Met een hartelijke groet,
.................................................. Ds. Carola Dahmen Predikant
Protestantse Gemeente Oostzaan Postbus 44 1510 AA Oostzaan
19 februari 2021,
21-04-2024
om
10.00 uur2kerk4.JPG)
Agenda_r.JPG "Druk op het pictogram om naar de agenda van de Grote Kerk te gaan!")
