|
Nieuwsbrief PKN Oostzaan - jaargang 1, nr. 29.
Nieuwsbrief PKN Oostzaan - jaargang 1, nr. 29.
  14 november 2020,
Ds. Carola Dahmen
Predikant
Beste mensen,
De toekomst is al gaande
Lokt ondanks tegenstand
Ons weg uit het bestaande,
Naar eens te vinden land.
De toekomst is al gaande,
Schept doorgaan door de vloed,
Dwars door het ongebaande
Een pad dat voortgaan doet.
De toekomst is al gaande,
Een bron in de woestijn
Zingt tegen het vergaan in:
De dood zal niet meer zijn.
De toekomst is al gaande,
Verborgen en gezien,
Een stem die te verstaan is,
Een God die draagt en dient.
De toekomst houdt ons gaande
Voert ondanks tegenstand
Ons uit het doods bestaande
Naar nieuw, bewoonbaar land.
Dit Paaslied van Inge Lievaart schoot me deze week te binnen. Er was nieuws dat de beurzen liet stijgen, mensen hoopvol stemden omdat het naar de toekomst wees. Er zou een grote stap zijn genomen naar een vaccin tegen corona. 90% werking, bescherming tegen het virus. Dat klinkt geweldig. Een Duits bedrijf (uit Mainz ook nog, dat is een kwartiertje rijden van mijn ouderlijk huis) schijnt de race voor een werkend vaccin voor Europa te winnen. Ik weet er de in’s en out’s niet van, er schijnen ook wel haken en ogen aan te zitten. En over het algemeen ben ik wel vrij sceptisch over de farmaceutische industrie, ook al is het natuurlijk zo dat medicijnen en vaccins leven kunnen redden. Maar het nieuws over het vaccin laat hoe dan ook wel weer naar de toekomst kijken.
Is er misschien in afzienbare tijd weer een gewoon leven mogelijk. Zonder 1,5 m afstand. Zonder mondkapjes. Een leven waarin we bij elkaar kunnen komen om het leven te vieren. Elkaar kunnen omhelzen, kussen. Een leven waarin we onze doden waarover we treuren gewoon met elkaar naar hun graf kunnen brengen. Elkaar troosten met een arm om de schouder. Een leven waarin er weer gedanst wordt, gezongen, we buiten weer echt kunnen opademen. Een leven, een maatschappij waarin we misschien toch het een of ander met elkaar hebben geleerd uit deze crisis. Dat we bijvoorbeeld niet meteen in het vliegtuig hoeven te stappen voor van alles en nog wat. Dat tijd met elkaar doorbrengen eigenlijk het meest waardevol is. Dat de angst om ouders of grootouders ons duidelijk maakt hoe belangrijk zij voor ons zijn. En dat vrijheid, sociale contacten, een werkende democratie van onschatbare waarde is voor het geluk in het leven.
De toekomst is al gaande, de toekomst houdt ons gaande. We hebben een perspectief nodig, hoop. Want tot nu toe was het allemaal vrij somber. “We zijn er voorlopig nog niet” - hoor ik mensen zeggen. “Het kan nog wel jaren duren”. “Dit is erger dan de oorlog”. Of: “Van het nieuwe normaal komen we niet meer af. Deze crisis verandert ons leven voorgoed”.
Velen van ons zullen zulke gedachten en gevoelens herkennen. Deze nachtmerrie duurt al zo lang en je kunt de hoop verliezen dat het nog wel goed komt. Ik weet niet of een vaccin nu hoop en toekomst kan bieden. We zullen het moeten afwachten. En ik weet ook wel dat het te makkelijk gezegd is dat ons geloof altijd wel hoop en perspectief biedt. Soms is het juist ons geloof dat ons laat kijken naar de duisternis in de wereld, naar de ellende, daar waar om God geschreeuwd wordt. Dat ons het geloof soms juist laat wanhopen. Maar eigenlijk zegt dit Paaslied, zegt Pasen, de opstanding van Jezus, dat er toekomst is. En dat die toekomst ons nu al wenkt, ons nu al bij de hand vraagt om mee te gaan. Naar een toekomst die we nog niet kennen, maar die de dood en het verdriet achter laat. En dit is niet alleen bedoeld als vertroosting op het hiernamaals. Dit gaat over het hier en nu. Ook hier en nu is er “opstanding”, leven, licht in het duister, hoop. En alleen zo kunnen we het volhouden, wanneer de tijden ons beangstigen, ons de hoop op toekomst ontnemen.
Ik heb nog een praktische mededeling: De gemeenteavond die we voor aanstaande dinsdag, 17 november, hadden gepland, kan door de verscherpte corona-maatregelen niet doorgaan. Het doel van de gemeenteavond was om wat meer te horen over het brainstormen over de verbreding van de bestemming van de Grote Kerk. U heeft in Kerkbuurten er al over gelezen en achter de schermen zijn er een aantal enthousiaste mensen betrokken om ideeën uit te wisselen, te inventariseren wat allemaal mogelijk zou kunnen zijn en na te denken welke betekenis de kerk nog meer voor Oostzaan zou kunnen hebben, terwijl de kerk natuurlijk ook gewoon een plek voor erediensten moet blijven. Er is nog niets besloten, maar er wordt veel gedacht door verschillende mensen en wat ik erover hoor is dat een inspirerend proces. We hadden graag met elkaar hierover nagedacht, dat we ook als gemeente nadenken welke waarde dit kerkgebouw voor ons heeft en hoe we deze waarden (zoals verbinding, stilte, inspiratie, gastvrijheid, dialoog of wat dan ook) met anderen ook buiten de geloofsgemeenschap kunnen delen. In Kerkbuurten van december zal er wel een stuk verschijnen waardoor we worden bijgepraat over het proces. In het nieuwe jaar hopen we de gemeenteavond dan wel zo te kunnen laten doorgaan, dat we ook met elkaar in gesprek kunnen gaan. Tot dan moeten we nog even geduld hebben.
De toekomst is al gaande. Ik hoop van harte, dat u, jij in deze tijd weer lichtpunten kunt zien waardoor we het kunnen volhouden, elkaar lief hebbend.
Met een hartelijke groet,
..................................................
Ds. Carola Dahmen
Predikant
Protestantse Gemeente Oostzaan
Postbus 44
1510 AA Oostzaan
Regelmatig zal de nieuwsbrief van PKN Oostzaan, door ds. C. Dahmen verschijnen.
Dit is jaargang 1, nr. 29 14 november 2020). Voor meer info: predikant@pknoostzaan.nl
of onze websites www.pknoostzaan.nl en www.grotekerkoostzaan.nl
|
28-04-2024
om
10.00 uur2kerk4.JPG)
Agenda_r.JPG "Druk op het pictogram om naar de agenda van de Grote Kerk te gaan!")
