|
|
|
|
|
Anneke Verwer
Anneke Verwer
.jpg) Ik ging ‘s morgens mee naar de kerk en ‘s middags was er dan de zondagsschool.
De zondagsschool werd geleid door Gré, Maartje en Klazien, Joosje Stolle en Jaap Ruig. Stolle was de koster van de kerk en zijn vrouw leidde de vrouwenclub. Dat vond allemaal plaats in de kerk in het voorgebouw. Het voorgebouw had twee deuren, onder het orgel. Daar was ook een trap en dan kon je op de balustrade zitten, daar zat dan ook meestal de jeugd.
‘S middags was er dan kerk, wij zaten dan op de stoelen allemaal achteraan. Er was een richeltje, een houten richeltje en daar zat ik met mijn hoofd tegenaan. Wij zaten op de stoelen en als ik een keer ‘s middags meeging, dan zat ik in de bank.
De jeugd zat achteraan. Naast het orgel was een klein stukje waar de jeugd kon zitten, dan konden ze lekker keten, dat was wat afgeschermd, dat was dicht en dan zag Schaafie dat niet, maar af en toe dan zei hij er wat van. En als mevrouw Scherrewitz dan voor me zat dan kreeg ik drop, van die snoepjes en die deed ik dan in mijn neus.
Ja, dat had iemand gezegd dan kon je een hele lange neus maken .
Dat zijn van die dingen die vergeet je niet.-
Er was een vrouwenbond. Dat was later de NCVB. M’n moeder zei altijd ‘ík ga naar de vrouwenclub’. Daar breiden ze toen zwachtels.
Dat deden ze in de Kapel, in de consistorie, gezeten aan die grote tafel. Die tafel staat zelfs op een van de foto’s waar de zondagsschool leiding chocomel zat te drinken. Het was heel leuk, heel knus allemaal, ik weet niet of ze toen daarachter woonden ik denk het haast wel, maar ik kan me niet heugen dat daar een huis achter stond of zo – nee, de woning van de koster was ingebouwd – aan de achterkant dus. Ja dat moet ook wel, want vrouw Stolle kwam met de koffie vanuit haar huis in de consistorie. De consistorie had twee deuren een naar de kapel toe en een naar de woning van Stolle.
De kerstviering was bijzonder – ik heb dat nooit meer meegemaakt.
Zo knus, zo gezellig… Er waren appels en sinaasappels en er waren tassen en grote dozen met allemaal boekjes voor de kinderen.
Die moesten ingepakt worden - boekjes van W G van der Hulst - wit papier met een rood lint er om heen. Alles heel goed verzorgd, en dat boekje ging dan in een tasje met een appel en een sinaasappel, chocolade en een krans….. och dat was zo goed, en er zat ook nog een kaart bij en ook nog een kaarsje. Ik moest dan de appels wrijven thuis, dat ze allemaal glommen want dat vond m’n moeder mooi en dan mocht ik ook boekjes inpakken, inpakken dat vind ik nog steeds leuk, maar ik mocht nooit mijn eigen boekje inpakken, dat werd klaargemaakt en ingepakt.
.jpg) ‘’Anneke en de Sik’’ dat herinner ik me nog. dat was m’n eerste boekje - ja, Sik was de geit….
En dan kwam je binnen, je was al de hele dag in touw en in het midden stond een grote lange tafel met wit papier er omheen, allemaal kaarsen met glitter en grote witte kaarsen en dan gingen alle kinderen aan de tafel zitten en de volwassenen zaten allemaal in de banken, kinderen zaten in het midden rond de tafel, waar de stoelen altijd stonden, en er was een hele grote kachel, een zwarte kachel.
In mijn idee was hij héél groot, en die brandde en dan werden er weer kolen opgegooid … och en dan werd het héét daar binnen …héét !!
Nou en dan een Kerstverhaal verteld natuurlijk, als laatste dan wel het vrije verhaal, een vrij verhaal ‘Meisje met de zwavelstokjes…’. Dat deed Maartje altijd met zo’n snik in haar stem…… we waren dan helemaal …. zielig was dat altijd, dat snikken .. dat meisje, en dat lag daar zo in de sneeuw….. met die snikken, ze kan het nog steeds.
Ja en dan dir rooie wangen, ja volgens mij sneeuwde het toen altijd ik weet dat nog goed.
Echte zo’n Kerstviering – veel emotie, iedereen stond dan buiten in de sneeuw en na te praten en de meesten waren lopend , en die gingen dan naar huis….
Ja dat heeft gewoon een diepe indruk gemaakt. Het vond s middags plaats en aan het eind van de middag dan was het ook al donker, maar door de sneeuw was het natuurlijk wel wat licht.
.png) Ik kwam dan kwam thuis en dan ging de houtkachel aan of de allesbranden.
Je mocht dat boekje in de Kapel nooit daar uitpakken, dus thuis boekje uitpakken en dan ging je lezen. Dan zei mijn moeder altijd : Lees dat nou niet in één keer uit, want dan heb je niks meer aan, oh ja, nog één bladzijde, nog één bladzijde…… Ja die kerst – het is niet meer te vergelijken met nu, en zoveel kinderen ook natuurlijk, want je hele klas zat er in, van kleuters tot groters. De groters hielpen vaak de leiding met uitdelen van weet ik veel wat…
Er waren ook kinderen in de klas die niet naar de zondagsschool viering kwamen want die gingen ergens anders naar toe, naar een andere viering, waarschijnlijk naar het witte kerkje… ja dat was toen in de tijd na de scheuring tussen de synodalen en de behoudenden, in 1943 of zo…
De school, nee, meester Soetekouw die heb ik niet meegemaakt, die school waar nu Ruig staat, nee die heb ik niet meegemaakt….ik ging naar de school waar nu de sterrenwacht is. Er stond een noodgebouw, en toen kwam ik in het noodgebouw want de zijvleugel moest nog gebouwd worden.
Er was toen alleen de voorkant, dat stenen gebouw en daarachter dat moest nog gebouwd worden. Ik zat in het noodgebouw – de eerste tweede en derde klasse, die moesten nog gebouwd worden.
Ik zat dus in een houten gebouwtje waar nu de koepel staat van de sterrenwacht, dat was in 1963 in het noodgebouw.
Op dat noodgebouw, daar stond de volle wind op in 1963 we zaten met jassen aan. We mochten niet naar huis, niet naar buiten , er stond een hele grote zwarte kachel en die loeide en, en er werd melk gebracht. M’n vader was melkboer, ik kreeg een flesje chocomel mee, en dan …chocomel – ik weet het nog … een broodje met kaas en chocomel….
Ik moet daar iedere keer aan denken, en dan jassen aan, och het was zo koud !
Ja 1963 was een hele strenge winter. Ik kon bij wijze van spreken uit het raam stappen zo op de sneeuw die daar lag naar beneden glijden. Schaatsen kon gewoon niet – het was véél te koud.
Nee ik heb nooit in de school naast de kapel gezeten. Ik had meester Pauw, die was toen net begonnen.
M’n vader was toen voorzitter van de schoolbestuur. Het was toen een tijd met allemaal toestanden rond de school want toen kwam Jan Voet met de evolutieleer, nou, dat gaf nogal wat toestanden, en dat was helemaal…en dat wilden ze helemaal niet want dat was in strijd met datgenen wat de bijbel zegt.. Ja dat werd helemaal gemijd - als kind weet ik dat ze dat niet wilden hebben en er werd dan gevraagd als je bij Voet in de klas ‘wat heeft hij verteld, en zingen jullie versjes”. Wat ik wel altijd heel leuk vond hij was heel erg met de natuur bezig en hij had een tuin met allerlei planten onder andere vingerhoedskruid en dan vertelde hij daarvan wat voor plantjes dat waren – dat vond ik heel leuk, dat weet ik nu nog – wat kennis betreft en was hij gewoon een prima onderwijzer.
| | terug
|
| |
|
|
|
|
21-04-2024
om
10.00 uur2kerk4.JPG)
Agenda_r.JPG "Druk op het pictogram om naar de agenda van de Grote Kerk te gaan!")
